Over Noor

In 1999 raakte ik besmet met het IJslandervirus. Mijn familie en ik kochten met goede begeleiding de 6-jarige ruin Fjalar frá Skálafelli, een temperamentvol paard met een sterk karakter en een fijne tölt. Ik leerde van dit paard de basis van het gangenrijden, de verzorging en wat het is om wedstrijden te rijden. Fjalar bleef jaren in de familie en heeft menig ruiter deze basis geleerd, een gouden paard.

Het wedstrijd rijden begon een belangrijk deel van het IJslanderleven te worden. Met Vinur frá Hábæ ging ik in 2002 naar de Youth Cup in Zweden en in 2003 kwam Máni frá Innri-Kleif op mijn pad. Máni, een grote 8-jarige vijfganger ruin, was in het begin een grote uitdaging voor mij. Beiden hadden we nog weinig telgangervaring. Máni deed het toen al een beetje, maar ik wist niks van vijfgangen rijden. Samen leerden we en omdat het zo’n goede match was leek telgangen met hem uiteindelijk vanzelf te gaan. Met Máni deed ik mee aan de WK’s van 2005, 2007 en 2009. Onze hoogste klasseringen waren een 2^e plek bij de Jeugd in de 250 meter telgangren op het WK in 2007, een 2^e plek op het EK op ijs in de Speedpass en een Nederlands Kampioenschap op de 250 meter telgangren in 2012. Máni was toen 20 jaar oud en boven verwachting goed hersteld van een zware operatie. Zo’n paard blijft je bij, de rest van je leven. Naast Máni waren er meerdere IJslanders waar ik veel van heb mogen leren. Elk paard had zo zijn uitdaging en sommigen bleken ook minder goed bij mij als ruiter te passen. Steeds beter wist ik wat ik wel en niet zocht in een paard en ik kon er +/- 10 naar het hoogste niveau, de sport-A, rijden. Enkele bijzondere paarden waarmee ik mooie resultaten behaald heb zijn Ugla frá Nátthaga, Kappi 3 & Seifur frá Prestsbakka.

In 2010 studeerde ik af aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding in Amsterdam. Ik combineerde het werken in de paarden met geven van lichamelijke opvoeding in het middelbaar- en basisonderwijs. De kennis die ik tijdens mijn studie en werk in dit vakgebied heb opgedaan gebruik ik nog dagelijks in mijn werk met paarden en ruiters.

In 2011 ben ik gaan werken bij Stoeterij frá Skoti. Een IJslanderfokkerij in Weesp. Daar ben ik nauw betrokken geweest bij het aankopen en verkopen van IJslandse paarden. Een match maken tussen ruiter en paard was een van onze belangrijkste doelstellingen. Het vinden van geschikte IJslanders in IJsland, Duitsland en Nederland hoorde daar ook bij. Ik heb veel verschillende bedrijven en werkwijzes gezien en daaruit geleerd wat wel én niet bij mij past, welke valkuilen er zijn en welke kansen zich voor kunnen doen. De kennis die ik over al deze aspecten heb opgedaan deel ik nu dagelijks met mijn leerlingen en klanten.

In 2016 en 2018 ben ik moeder geworden van Simon en Abel en sindsdien combineer ik het moederschap met mijn passie voor het IJslandse paard; lesgeven, adviseren en trainen. Ook zijn wij, Thomas en ik, begin 2019 verhuisd naar onze droomplek in Eesergroen. Houd onze website en Facebook goed in de gaten, want we gaan erg leuke dingen organiseren op onze mooie locatie :-)